LOOKING TO A NICE FUTURE
Het is een vraag waar velen van ons niet te vaak aan denken. Maar omdat de groei van variabele energiebronnen, zoals wind en zon, wereldwijd steeds meer aandacht krijgen, is het een belangrijke vraag die we ons moeten stellen.
In 2050 zal hernieuwbare energie bijna de helft van de elektriciteit in de wereld zal leveren.
Aangezien hogere penetraties van duurzame energie (voornamelijk wind en zon) op het net zijn aangesloten, zullen traditionele energiebronnen met base load, zoals kernenergie, flexibeler moeten werken om warmte en elektriciteit te produceren als dat nodig is.
Flexible Nuclear Energy for Clean Energy Systems report
Kernenergie is flexibeler dan velen van ons dachten en het volledige potentieel ervan kan worden gerealiseerd door samen te werken met hernieuwbare energiebronnen om nieuwe hybride energiesystemen te creëren die uiteindelijk kunnen leiden tot nieuwe jobs, bloeiende economieën en lagere emissies.
De thermische energie van kerncentrale kan rechtstreeks worden gebruikt om huishoudens te verwarmen, industriële processen aan te drijven, waterstof te produceren voor transport en opslag en zelfs om water te zuiveren.
Door naast chemische installaties en hernieuwbare energiebronnen te werken, kunnen de huidige en toekomstige nucleaire systemen worden gebruikt om alternatieve inkomstenstromen te genereren en de uitstoot in de energie-, transport- en industriële sectoren te helpen minderen.
Huidige en toekomstige nucleaire systemen kunnen hernieuwbare productie ondersteunen door hun vermogen te verhogen of te verlagen om aan de vraag van het net te voldoen. Sommige reactoren in de Verenigde Staten en Canada werken elk voorjaar al flexibel om extra waterkracht op het net op te vangen. Nieuwe technologieën in ontwikkeling, zoals kleine modulaire reactoren (SMR’s) en microreactoren, zullen in de nabije toekomst nog meer flexibiliteit bieden voor het opvoeren van het vermogen of het gelijktijdig produceren van andere producten.
Beide geavanceerde reactoren zullen naar verwachting binnen het decennium in de markt worden geïntroduceerd.
Nucleaire systemen kunnen hun thermische energie gebruiken om consumentenproducten te produceren, hetzij rechtstreeks, hetzij via een tussenliggende energiedrager. Een optie is om waterstof te produceren dat kan worden gebruikt om energie op te slaan op het net of als bron voor de productie van een verscheidenheid aan producten, variërend van meststoffen en kunststoffen tot nieuwe synthetische brandstoffen.
Deze kleinere, SMR’s en microreactoren zullen vrijwel overal ter wereld kunnen worden geplaatst, of dat nu in het hart van een stad is of op een afgelegen onbewoond eiland.
